
Er zaten veel grijze dagen in deze week. En weer is het een grijze bende vandaag. Houdt dat dan nooit op? Wat te doen? Zoeken naar licht, dacht ik na enig staren door de ramen en mijn oog viel op lichte versiering in de boom. Het waren de knoppen van de Magnolia. Eenmaal bij de boom aangekomen, voelde ik voorzichtig aan haar knoppen. Fluweel zacht. Zo zacht had ik nooit verwacht en opeens begon het licht door te breken. Ik keek even om me heen of niemand mee keek en aaide snel met m’n ogen dicht nog een keer. Een sensatie.
Mocht de boom niet helpen, laat de boel de boel en zoek heil in een museum. Ook als kunst je niet interesseert, zijn er altijd nog de ramen waardoor je naar buiten kan staren. En met een beetje geluk zie je dan het mooiste kunstwerk van de tentoonstelling. Dat overkwam mij in het Museum Voorlinden.

De kunst in het museum is afwisselend en zeker de moeite waard, maar de ruimte en het uitzicht op de tuin doen daarvoor niet onder. De Opluchting in het Groen van Kelly past goed bij dit uitzicht. Trouwens de andere 80 werken van Ellsworth Kelly (1923- 2015) ook. Door zijn abstractie en heldere kleuren is Kelly’s werk overzichtelijk, wat heel prettig aanvoelt. Is het de eenvoud? Sommige vormen in zijn werk begin je opeens te herkennen als je naar buiten kijkt. Na een rondje Kelly besluit ik om de rest van de middag te gaan zitten om naar buiten te staren. Dat is iets anders dan goed en geduldig kijken, maar goed de boog kan niet altijd gespannen zijn.
Plantenjournaal-Magnolia

De bloem van de Magnolia lijkt op die van de tulp. Dat zie je ook een beetje in bovenstaande tekening van Kelly. In de volksmond wordt de boom ook wel eens ‘Tulpenboom’ genoemd, niet te verwarren met de ‘echte’ Tulpenboom, de Liriodendron. De Nederlandse naam is Beverboom, een minder elegantere naam, maar dat is gekomen omdat men dacht dat de bloemen het lievelingseten van de bever was. De Magnolia bloeit vroeg in het voorjaar met grote witte of roze bloemen en verspreidt een anijs achtige geur. De knoppen zijn vorstgevoelig, dus het blijft altijd een verrassing of ze na de winter uitkomen, maar zacht zijn ze nu al.
Wat een mooi stukje! De rust van het kijken klinkt er door heen.