Nog steeds moet ik wennen aan de snel veranderde social media met z’n vloggers, bloggers, twitters,  instagrammers en ga zo maar door. Facebook is voor mij nog raadselachtig, terwijl dat toch al vrij ouderwets is. Ik wil wel meedoen, maar tegelijkertijd remt het me af. Alles moet snel en vaak, anders tel je niet mee. Schaar mij gerust onder het meer behoudende type: waarom weer een nieuwe telefoon als de ‘oude’ nog goed is of een nieuwe man als de oude nog steeds je grote liefde is? De mooie kant van social media is dat het om delen gaat. En wie kan er nou tegen delen zijn, houd ik mezelf voor.

Uit mijn ooghoeken zag ik iets oplichten aan de andere kant van de de straat.  Ik zat op de fiets en was al een paar meters verder, maar moest toch achterom kijken en zag daar een reuze klaproos staan. Het was de combinatie van licht en kleur die de oplichting van de bloem veroorzaakte. De schittering was zo groot dat ik niet anders kon dan omdraaien en terug fietsen. Zo kon ik de tere bloembladen in alle rust bekijken en met u delen, want ja ik wil er ook graag bij horen.

Deze klaproos met haar grote en opvallende bloem is de Papaver orientale. In de volksmond ook wel de oosterse klaproos genoemd en zij is één van de vele soorten uit de familie van de Papaveraceae. Het is een sterke vaste plant die weer en wind kan verdragen. Het zijn gemakkelijke planten en hebben de rare eigenschap om na de bloei bovengronds volledig af te sterven net zoals de tulp en de narcis. Echter geen paniek: de plant neemt even een rustpauze en komt later op het jaar gewoon terug. De moeite waard om voor om te fietsen.