Art Brut is iets anders van opzet dan de Tefaf. Dit geldt zowel voor de kunstwerken als voor de bezoekers. Op de Tefaf in Maastricht lopen veel ‘sjieke’ mensen met extravagante kleding of dure sieraden rond. Naast de kunst is het dan ook zeer de moeite waard om mensen te kijken. Als je tenminste van wat gekkigheid houdt.
Art Brut is net iets anders. Daar zie verrassende kunst van mensen met een bijzondere achtergrond. De een heeft in de gevangenis gezeten, de ander in een psychiatrische instelling, maar hun kunst is met een gedrevenheid gemaakt. Het spat van de doeken af. Het was Jean Dubuffet die deze spontane kunst verzamelde en voor het eerst in 1949 in Parijs exposeerde. De culturele elite stond even op z’n kopf. Dubuffet wilde de manier van kijken naar kunst vernieuwen. Weg van de gebaande paden: de gevestigde uitgangspunten, de academische blik en standaarden moesten wijken voor de nieuwe spontane kunst door onbekende kunstenaars zonder enige vorm van kunstopleiding.
De gebloemde kus is geschilderd door Aloïse Corbaz (1886-1964). Zij werkte als gouvernante aan het hof van Willem II en werd heimelijk verliefd op de keizer. Zo erg zelfs, dat ze een ingebeelde liefdesaffaire met hem kreeg. Wanneer ze later in een inrichting terecht komt, begint ze kunst te maken.
De expositie van Dubuffet is te zien in het Outsider Art Museum in de Hermitage (t/m 25 september 2019). Er lopen daar geen gekke mensen (zoals op de Tefaf) rond, maar de kunst is er even mooi.
Wat fijn, weer een groene vrijdag. Ik ga zeker naar Art Brut kijken.