Elk voorjaar komt de familie Merel op bezoek, eet van de besjes uit de krenten of appelboom. Meneer Merel zingt de longen uit z’n zijn lijf om haar te bekoren. Zij kan het waarderen, maar kan niet kiezen. Er zijn namelijk meer zangers op de kust. Elk jaar lijkt het of ze met meer zijn, wat het er steeds gezelliger op maakt. Het gezang hoor je door het hele huis heen, vooral vroeg in de ochtend en tegen het schemeren van de avond. Vorige week was de gezelligheid ver te zoeken, er speelde zich een klein drama af. Klein op wereld niveau, maar groot voor de familie Merel. Onze rode kater Apollo had er een te pakken, een dag later een tweede, die kon nog net worden gered uit z’n bek, maar voor de derde kwam ik te laat. Het daktuintje was stil. De krentenboom is inmiddels versierd met zilveren slierten en Apollo met twee bellen. Nu maar hopen dat de familie Merel goede oren heeft.

Plantenjournaal – Passiflora ‘Constance elliott’

Passiflora zijn klimplanten met spectaculaire bloemen en met hun dunne krulstengels kunnen ze zich rond alles wentelen.  Ze gebruiken andere planten of bomen bomen voor als steun en hebben daarom zelf geen stevige stam. Het beste kan de passiebloem beschut tegen een zonnige muur of schutting groeien, liefst uit de wind. Strenge winters overleven ze niet, maar eenmaal de winter door kunnen ze in één zomerseizoen wel 5 meter groeien. Wordt dat te gek, dan snoei je ‘m in het volgend voorjaar terug.

Niet de liefde, maar de gelovigen bezorgden de passiebloem haar naam. Zij zagen het lijden van Jezus in de bloem. De drie stempels op de stijlen staan voor de drie spijkers waarmee Jezus werd gekruisigd, de vijf meeldraden zijn de vijf wonden en de cirkel de doornenkroon. Een beetje ver gezocht als je ’t mij vraagt. Maar niemand vraagt de Merel wat.