Even leek het of ik in een schilderij ronddwaalde. Waar ik ook keek, alles leek in scene gezet en geen onkruid te vinden. Alsof er een styliste aan te pas was gekomen.  In zekere zin is dat ook zo. Meer dan 700  mensen onderhouden de verschillende tuinen van  Wisley in Surrey,  even buiten Londen. Met grote moeite, zeg gerust tevergeefs, probeer ik mijn moestuintje van 17 m2 onkruidvrij te houden, terwijl Wisley Gardens , ongeveer 150 voetbalvelden bij elkaar, onkruidvrij oogt en eruit ziet als om door een ringetje te halen.

Keeping up appearances, dacht ik nog, want daar zijn die Engelsen goed in.

Je komt hier van alles tegen van eenvoudige voorbeeldtuinen tot boomgaarden en van tropische kassen tot rotstuinen. De gevarieerdheid aan planten is enorm, bomen, grassen, bamboe, fruit, groenten, bloemen, cactussen, waterplanten, ik zou niet weten wat er niet is.  Na een dag rondhangen heb je pas de helft gezien. Dan ben je er ook even klaar mee, althans zo verging het mij. Te veel, te mooi.

Enige opluchting bespeurde ik bij me zelf toen ik een laan met hosta’s betrad. Haast allemaal aangevreten door de slakken. Het zag er verschrikkelijk uit.  Er was weinig overgebleven van de bladeren.  Ik weet niet waarom, maar het was fijn om deze imperfectie te zien en te beseffen dat er in Wisley Gardens ook gewoon slakken wonen.

Achter de slakkenlaan liggen de voorbeeldtuinen. De bloemencombinaties zijn er overweldigend. Bijvoorbeeld de blauwgrijze distel in combinatie met kattenkruid (Nepeta ‘Six Hills Giant’) of reuze lavendel (Perovskia ‘Little Spire’), wie het weet mag het zeggen,  het lijkt af en toe zo erg op elkaar.  Toch zou ik het moeten weten want overal staan de namen van de planten op bordjes vermeld. Even niet goed opgelet.

De blauwgrijze distel (Eryngium giganteum ‘Silver Ghost’ ) is een bijzonder soort dat tweejarig is, maar zich meestal direct uitzaait. Het scherp getande in het oog lopende blad is prachtig zilvergrijs, maar de bloemen zijn nog opvallender. Ze openen wittig groen om daarna schitterend naar glimmend zilver te verkleuren. De eigenlijke bloemkopjes zijn zilverwit, maar zien er blauw uit vanwege de blauwe meeldraadjes die er uit steken.

De tuinen zijn in alle seizoenen van het jaar te bezoeken. Ik verheug me nu al op de winter.

Plantenjournaal – Koninginnenkruid
Ten slotte het Koninginnenkruid (Eupatorium purpureum ‘Purple Bush’).  Het is een vaste plant die goed tegen de kou kan. De bloemkleur is purperroze en de bloeitijd is van augustus tot en met september. De bladeren zijn groen, maar blijven dat niet in de winter. De plant wordt op zijn minst een meter hoog en is goed te combineren met grassen. De bloemen staan graag in de zon terwijl de stengels liever in de vochtige grond staan.

Op een plaats achter in de border komt het het beste uit. Het kruid trekt veel bijen aan. Voor een optimale groei heeft het koninginnekruid wel veel water nodig.  Dat is in Nederland geen probleem, anders blijft de plant veel lager en groeit minder bossig uit.