De Vroegeling               bron:www.davides.nl

Wat is het geheim van een goede fotograaf?  Les 1: Altijd je fototoestel mee! Dat antwoordde de fotograaf Paul Huf twintig jaar geleden. De tijd waarin nog niet iedereen gebogen met z’n hoofd richting hand op zijn smartphone tuurde. Nee, je had gewoon alle tijd om om je heen te kijken en je te verbazen over wat je zag. Dat laatste, het zien en het verbazen, is ook nog een hele kunst op zich. Als ik met Paul op straat liep, was het om de zoveel meter “oh, moet je daar kijken! Fantastisch, kijk nou, zie je dat, ongelooflijk, oh wat mooi! ” Waar ik ook keek, ik zag niet iets bijzonders, terwijl ik toch m’n best deed om maar een beetje indruk te maken. Hij wees dan op een klein madeliefje dat verloren tussen de grijze stoeptegels stond. Er eenmaal op gewezen zag ik de schoonheid er wel van in, maar zonder Paul was ik er straal voorbij gelopen. Sindsdien kijk ik beter.

Twintig jaar later kan ik nog steeds genieten van de kleine schoonheid op straat. Met dank aan Paul.

Plantenjournaal-De vroegeling (Erophila verna)
Een klein, bijna onopvallend plantje met een rozet van blaadjes dicht op de grond waaruit een zeer dun fragiel steeltje groeit, die witte bloempjes draagt (een kruisbloemige met vier kroonblaadjes). Haar naam verraadt het al, het schone plantje bloeit vroeg in het voorjaar. Soms al in februari. Het is een rotsplantje en is niet wars van extreme temperatuur-overgangen en voelt zich tegenwoordig thuis in de stad tussen de stoeptegels.

Na de bloei, heeft de Vroegeling al zaadjes gevormd. Dus tegen de zomer is ie alweer verdwenen. Wat overblijft is haar bladrozet waarmee zij overwintert. In het vroege voorjaar hoeft het dan geen blaadjes meer te vormen en kan het meteen gaan bloeien. Als je op straat loopt en je telefoon in je hand houdt of zomaar wat rondkijkt, is de kans klein dat je haar ziet. De stengels zijn maar een paar centimeter hoog en de witte bloemen heel fragiel.  Je moet echt de tegels afspeuren en door je knieën. Dan plots staat ze daar. Hoewel ik geen fotograaf ben, draag ik nu altijd mijn fotoapparaat mee. Met dank aan het smartphone tijdperk.