Afgelopen winter zag ik de vertederende Japanse film Our little sister. Het gaat over drie Japanse zussen die hun onbekende half zusje in huis nemen. Hoewel de zussen enorm van karakter verschillen, zie je ze liefdevol en op ingetogen wijze met elkaar omgaan. Ook toont de film op subtiele wijze een ander Japan dan ik gewend ben van televisiebeelden. Hier geen drommen mensen met mondkapjes in beton gegoten steden, vol wolkenkrabbers en neonlichten, maar een inkijkje in het leven op het platteland waar mensen zich nog verbonden met elkaar voelen. Het speelt zich af in Noord-Japan, in een heuvellandschap met prachtige vergezichten op de kust en de natuur. Ik moest denken aan deze film tijdens een wandeling in het Japanse kersenbloesempark in het Amsterdamse bos. 

In het bijzonder aan de scene waarin een verliefde jongen (15 jaar) het jongste zusje meeneemt naar zijn geheime bomentunnel van bloeiende kersenbomen. Ze fietsen van de heuvel af onder een roze dek van bloemblaadjes waar geen einde aan lijkt te komen. Bovendien sneeuwt het zacht roze blaadjes. Romantischer kan haast niet.

In Japan vieren ze het begin van de lente met Sakura (kersenbloesemfeest). Meestal wordt er met familie en vrienden gepicknickt onder de bomen. De Japanse sierkers (Prunus serrulata) bloeit kort, maar zeer mooi. De sierkers staat symbool voor een nieuw begin, maar verwijst tegelijkertijd naar de vergankelijkheid van het leven. De Japanners zien het leven ook zo: kort en mooi. Schijnt uit de tijd van de samoerai te komen.

Zin om de lente of het leven te vieren? Ga naar het Amsterdamse bos waar  400 kersenbomen in bloei staan met ieder een eigen naam: 200 Japanse en 200 Nederlandse vrouwennamen. Wacht niet te lang want de de sierkers bloeit maar kort en nu zijn ze op z’n mooist.