Hè wat zien ik? Een visje? De reiger is een geziene gast in Amsterdam, bijzonder is hij niet, maar toch blijft het een raar zo’n grote vogel in de stad. Hij blijft me imponeren. Met z’n elegante lange poten sluipt de vogel dichterbij, steeds dichterbij, ik begin me wat ongemakkelijk te voelen, blijf stil staan en probeer niet meer te bewegen. Hij schijnt nergens last van te hebben en is uitsluitend op zijn prooi gefixeerd. Ik pak voorzichtig m’n mobieltje en maak een foto. Hij slikt zijn prooi door, kijkt me even aan en loopt verder. Ik loop ook verder en kijk naar die andere natuur: het plantenrijk. Nog steeds staan in de Hortus een groot aantal planten in bloei. Plantenjournaal – Begonia grandis Dryand
Mijn oog viel op de pijlen van Richard Long tijdens een wandeling in de kelder van het Stedelijk. Long is een Engelse kunstenaar uit Bristol die zich laat inspireren door de natuur. Hij speelt met het landschap om zich heen en maakt daar foto’s van. De meeste van zijn werken ontstaan tijdens een wandeling door de natuur. Zo is A Line Made by Walking (1967) een afbeelding van waar hij op de grond een lange lijn ‘tekent’ door verschillende keren heen en weer te lopen. Door er een foto van te maken zie je een rechte lijn in het landschap. Rudy Fuchs die Long’s Circle of Autumn winds heeft opgenomen in zijn tentoonstelling ‘Opwinding’, leerde me anders kijken: niet alleen naar de pijlen of lijnen, maar ook naar de ruimtes er tussen of er omheen. En dan zie je opeens meer.
Plantenjournaal- Snavelbies
Snavelbies foto:MvL
Snavelblies (Rhynchospora alba) bloeit meestal tot in augustus, maar bij mij op het dak bloeit hij nog steeds. De witte snavels staan op hoge grassprieten, het liefst met zijn voeten in de natte grond. Ze vallen vrolijk op, vooral tussen ander groen gras. En als je goed kijkt, zijn de ruimtes tussen de witte bloembladen net pijlen.
In het Hindoeïsme en Boeddhisme speelt de lotusbloem een grote rol. Het is een heilige bloem die symbool staat voor zuiverheid, puurheid, schoonheid, innerlijke groei en meer van zulks. Tja, ik moet toegeven hij is mooi, charismatisch en heeft zeker een grote aantrekkingskracht. Ook voor de hommel.
In het begin is hij niet mooi, maar moddert ie wat aan. De lotusbloem nestelt zich namelijk in de modder onder water en groeit dan heel krachtig naar het licht toe, waarna er een prachtige bloem op het water te voorschijn komt, zonder een spatje modder.’Groei naar verlichting’ noemen ze dat in het isme. Mensen kunnen dat ook. Zie de modder als de onwetendheid en het lijden. Naarmate je groeit wordt je wijzer en zal zal de verlichting komen. Bij mij werkt het andersom, hoe onwetender hoe lichter.
Lotus Hortus Amsterdam foto MvL
De bloem sluit zich ’s avonds en bloeit ’s morgens weer op. Misschien schuilt daarin het geheim: vroeg slapen en vroeg weer op, dan komt die verlichting vanzelf. Welterusten.
Acht, negen tien… wie niet weg is, is gezien! In de Volkskrant las ik dat in een klein Italiaans dorpje, even boven Milaan, op hoog niveau verstoppertje wordt gespeeld, niet door kinderen maar door grote mensen. Het gaat om de wereldkampioenschappen verstoppertje spelen en met een beetje geluk zien we dat op de volgende spelen terug. Officials lopen rond om te oordelen of het een Olympisch waardige sport is. Het lijkt me wel wat. Ik speelde het vroeger al graag en hou er nog steeds van om me af en toe te verstoppen. Heeft Nederland al een team?
Deze zonnehoed heeft zijn kroonbladeren op half zeven hangen. Hij lijkt een beetje moe. Dat kan ik me goed voorstellen als de ganse dag veel mensen naar je staren. Ik zag deze Echinacea purpurea op de Hampton Court flower show, waar zoveel mensen op afkomen dat je meer tegen zonnehoeden van mensen aan zit te turen, dan dat je planten ziet. In de ochtend ging het nog wel, maar in de middag: veel te druk. Mijn oog viel op het kleine groene beestje, dat rustig bleef zitten en zich niets aantrok van al die drukte en pottenkijkers. De rest van de middag ben ik ook maar gaan zitten, achter boom waar niemand me vinden kon.
Nog even iets over de mooie Echinacea: ze komt van nature voor in Noord-Amerika. Het is een typische prairie plant die in de zomer en nazomer bloeit, sommigen zelfs tot laat in oktober en ze kunnen wel 1.20 meter hoog worden. De twee soorten die het meest voorkomen zijn de Echinacea Purpurea (rode Zonnehoed) en de Echinacea paradoxa (gele Zonnehoed). Ze staan het liefst op een zonnige standplaats al kunnen de planten lichte schaduw aardig verdragen.
Impressie planeet Proxima b foto:ESO/M. Kornmesser
Een nieuwe vakantiebestemming: Planeet Proxima b. Net ontdekt én op steenworp afstand van de aarde. Dat ‘steenworp’ moet wel kosmisch bekeken worden, ‘slechts’ vier lichtjaar van de aarde, dat wil zeggen 40 biljoen kilometer verderop. Dus voordat je er bent, ben je generaties verder. Die afstand alleen al, is zo moeilijk voor te stellen. Hoe is het in hemelsnaam mogelijk dat wetenschappers in staat zijn zo’n verre ontdekking te doen? De planeet schijnt op onze aarde te lijken, ongeveer dezelfde samenstelling en Proxima b draait ook om een ster. Mogelijk wonen er buitenaardse wezens, maar dat wordt nader onderzocht. In tussentijd fantaseer ik over m’n nieuwe vakantiebestemming en haar inwoners. Ze lijken me best aardig.
Planten geven de wereld zuurstof en dat geldt niet alleen voor buiten maar ook voor binnen. Binnenplanten zetten CO2 om in zuurstof, net als de bomen buiten. Bovendien halen sommige planten het fijnstof uit je huis. De varen (nephrolepsis exaltata) en de lepelplant (spathiphyllum) zijn specialisten in het zuiveren van lucht. Waarom dan nog je huis stoffen als de planten het voor je doen?
Dust if you must, but wouldn’t it be better To paint a picture or write a letter, Bake a cake or plant a seed, Ponder the difference between want and need?
Dust if you must, but there’s not much time,
With rivers to swim and mountains to climb,
Music to hear and books to read,
Friends to cherish and life to lead.
Dust if you must, but the world’s out there
With the sun in your eyes, the wind in your hair,
A flutter of snow, a shower of rain.
This day will not come ‘round again.
Dust if you must, but bear in mind,
Old age will come and it’s not always kind.
And when you go and go you must,
You, yourself, will make more dust.
Rose Milligan
Plantenjournaal-De Lepelplant (Spathiphyllum)
De Lepelplant bron:gezond10.nl
De Groene Klas is een project waar elk kind een plant krijgt om deze te verzorgen en te leren over het wel en wee van de plant. Als het kind over gaat, gaat de plant ook mee over. Voor dit project zocht ik een aantal sterke, makkelijk te verzorgen planten, anders zou de plant het eerste schooljaar al niet halen. Een van de uitverkorene is de lepelplant. Hij lijkt een beetje op op de Aronskelk en komt oorspronkelijk uit Zuid-Amerika. In het Amazone gebied staan deze planten vaak met hun voeten in het water wanneer de rivieren buiten hun oevers treden. Ze houden dus van flink wat water en voelen zich ook best op hun gemak op donkere plekken. Het zijn sterke, luchtzuiverende planten. Geef ze een keer per week flink wat water en mocht je dat vergeten, dan waarschuwen ze je meteen door hun bladeren te laten hangen. De plant staat overigens meteen weer fier recht op als hij te drinken heeft gehad. Een kind kan de was doen.
Te laat voor Groene Vrijdag, maar gelukkig is het vandaag Roze Zaterdag. Een kleur om de boel op te fleuren. Dat komt goed van pas in tijden van ongeloof. Ongeloof over wat er in de wereld gaande is. Even iets lichts. De kleur roze helpt. Een Amerikaanse leeft haar hele leven al in een roze wolk. Haar garderobe, meubels, auto, wc papier, alles wat je ziet is roze bij mevrouw Kitten Kay Sera in Hollywood, zelfs haar schoothondje. Hoe? Met bietensap gewassen: puur natuur. Vorig week is ze uitgeroepen tot de meest roze persoon ter wereld. Is dit licht of niet????
bron. ad.nl
In mijn buurt is het heerlijk rustig, veel bewoners zijn met vakantie. Ik voel me op (of is het ‘met’?) vakantie in m’n eigen buurt. Fijn om zonder in de file of uit huis te moeten op vakantie te zijn. Vanmorgen liepen er opvallend veel roze schoenen op straat. Later begreep ik dat dit door Roze Zaterdag komt. Vandaag is in A’dam de Euro Pride begonnen, zeg maar het zusje of broertje van de Gay Pride met als thema: Join our freedom, feel free to join us. In het Vondelpark wordt het homohuwelijk gevierd en kon je vandaag voor een dag met elkaar trouwen. Waarom zou je eigenlijk voor een dag willen trouwen?
Plantenjournaal – Blauwe Kruisdistel
Eryngium x zabelii ‘Big Blue’ foto. MvL
Eigenlijk had ik het over een roze plant moeten hebben, maar ik voel me vrij om het over deze grote paarse jongen te hebben. Is ie mooi of niet? Ik vind ‘m afstandelijk mooi.
Het is een vaste stekelige plant, die in de winter zijn langwerpige, getande, donkergroene bladeren verliest. De distel bloeit in juli en augustus met amethyst blauwe bloemen en trekt veel bijen aan en houdt konijnen op afstand. Hij staat graag in de zon en kan goed tegen zeewind, maar liever niet in al te natte grond.
Londen is druk. Drukker dan Amsterdam. Daar hebben ze geen last van bierfietsen, maar van Ferrari’s en Lamborghini’s die te hard optrekken en oorverdovend lawaai produceren. ‘Sjieke’ rijke buurtbewoners beginnen te klagen en in The tube lijkt iedereen haast te hebben, kijken mensen vermoeid of staren voor zich uit. In Noord Engeland, geen overlast van Ferrari’s, maar gebrek aan geld en banen. De Brexit hanen hebben inmiddels het veld verlaten en zijn even stil. Tijd voor een wissel van de macht. Lees verder Wissel van de macht→
‘Strawberry’ blijft een lekker woord. ‘Aardbei’ klinkt ook niet verkeerd, maar anders: aardser, eenvoudiger, terwijl ‘strawberry‘ sierlijker en romantischer klinkt. Bij ‘strawberries’ droom ik weg en van een aardbei wordt ik wakker. Kunt u mij nog volgen?
Het plantenfestival op Bingerden wordt voor de twintigste keer gevierd. Sinds 1996 is het feest op Bingerden (altijd het derde weekend van juni). Gespecialiseerde kwekers uit Europa versieren de buitenplaats met bijzondere planten en nieuwe soorten. Je weet niet waar je kijken moet. Of wat je proeven moet, want het culinaire aspect is evenzeer bijzonder. Diverse traiteurs pakken groots uit op het Food Festival in de moestuin van de buitenplaats. Gisteren na het jureren, was de keuze voor de plant van de show even moeilijk als de keuze van het buffet.
Groene Vrijdag 