De afgelopen jaren heb ik ongevraagd huisdieren gekregen. Dieren waar ik eigenlijk bang voor ben of voor was. Eerst 2 katten, Apollo en Artemis, en sinds kort een rat. Apollo is een iets te dikke rode kater die zich voordoet als hond, niet dat hij blaft, maar hij apporteert voorwerpen. Een keer gooien met een balletje voltstaat niet, het gaat de hele dag door. Zijn rankere zwarte tweelingzus is ietwat verlegen en loopt elegant als een ballerina door het huis. Ze heeft smaragd groene ogen. Ogen waar je je eigen ogen niet vanaf kan houden. Het is heel gezellig met die twee viervoeters in huis en ik begrijp niet waarom ik er ooit bang voor was.
Sinds twee weken heb ik een rat, genaamd Moniko. Hoewel het niet op m’n wensenlijstje stond, heb ik haar van de Sint gekregen. Ik vind ratten doodeng. Moniko woont niet bij ons in huis, ze leeft in Tanzania en heeft net een zware opleiding achter de rug. Lees verder Mijn Rat Moniko→
Op een grijze dag als deze kan je je ogen het beste iets wijder openen. Dat kan helpen om de boel wat lichter te zien en met een beetje geluk stuit je op iets waar je anders aan voorbij zou lopen. Dat overkwam mij vanmorgen. Opeens stond ik oog in oog met een witte roos en wel een in bloei, met aan de andere tak nog twee knoppen die er ook zin in leken te hebben. Zin om open te gaan en dat eind november. Moedig hoor. Verderop nog een rode. Ik strekte m’n rug en stapte verder door de bruine bladeren, langs de kale bomen en kreeg meteen weer goeie zin. Lees verder Mind your own business→
Boomkorstmossen in De Trossachs (Schotland) foto: MvL
De reisgids Trotter haalde de Schotse schrijver Sir Walter Scott aan om zo het landschap van De Trossachs in Schotland te beschrijven: ‘Prachtig woest, bijna een droomlandschap’. Niet onterecht. Ik liep daar in een bos waar elke boom bekleed was met wazig lichtgroen mos. Geen boom viel uit de toon. Er hing een vochtige nevel laag boven de grond. Alles was verstild. Inderdaad prachtig , maar ook een beetje spookie. Dat laatste kwam voort uit onwennigheid. Ik moest wennen aan de stilte, aan niemand om me heen en aan niemand die ik tegenkwam. Precies wat ik wilde. Maar eenmaal m’n doel bereikt, twijfelde ik: ‘Verder lopen of teruggaan naar de bewoonde wereld? Lees verder Duistere schoonheid→
Beetles aan het vermossen Bron: Gevonden op flickr.com
Al enige tijd ben ik aan het uitpluizen hoe ik het beste mos op een (graf)steen kan laten groeien. Niet zomaar in het wilde weg. Nee, het mos moet een specifiek silhouet op de steen volgen en toch enigszins op natuurlijke groei lijken. Een hele uitdaging. Karnemelk schijnt te helpen. Karnemelk helpt blijkbaar overal voor. Vorige week net een pak in huis gehaald om de huid te zuiveren en jeugdpuistjes tegen te gaan. Natuurlijk niet voor mezelf, hoewel, ik zou het eens kunnen proberen, misschien helpt het ook tegen pigmentvlekken, rimpels en dat soort zaken.
Bij mijn kleine onderzoek stuit ik veelvuldig op bemoste objecten. Zo ook op deze mossige Beetles. Een pracht foto, misschien een idee voor een reclame campagne voor nu nog ’s werelds grootste autoverkoper: “Volkswagen gaat over op mos”. Er bestond in België een autokerkhof, dat in 2011 helaas is opgeruimd. Niets met Volkswagen te maken, wel met Duitsland. Lees verder Auto verval→
Gewoon omdat ze te ouderwets zijn en te weinig worden gebruikt, worden ze aan de kant gezet. Ik heb het over de woorden die niet meer zijn opgenomen in de Dikke van Dale. Na 10 jaar is er weer een nieuwe papieren druk én dat in ons digitale tijdperk. Mooi. Minder mooi is dat het woord ‘zomerzotje (o)’ verdwenen is. Ook mijn laptop herkent het woord direct al niet meer: bij het tikken van de laatste letter, verschijnt er meteen een rode streep onder. Dat gaat snel. Een dwaas plantje met zo’n lieve naam kan er toch niet zomaar uit worden gegooid? Dwaas en Lees verder Zomerzotje→
Na een natte september was daar eindelijk de Indian Summer. Klinkt toch beter dan nazomer of oudewijvenzomer zoals dat hier in Nederland wordt genoemd. ‘Hoe verzin je het: oudewijvenzomer?’ Uitdrukkingen verzin je niet, die zijn er gewoon. De opleving van de zomer is fijn, het warmt op en geeft kleur aan het leven. Je zou er zomaar vrolijk van worden. Maar voordat de dag op gang komt, kleurt het nog wat flets door die zwevende waterdruppels in de lucht. De nevel heeft iets mysterieus, iets romantisch, tenminste als je daarvoor in de stemming bent. Het is eigenlijk best prettig om de dag wazig te beginnen, afwachtend wat er komen gaat en langzaam je ogen te ontluiken. Lees verder Indian Summer→
Zelfs de koningin onder de waterlelies, Victoria, is in de war. Zij bloeit slechts een keer per jaar en wel in de nacht. Na de tweede nacht verdwijnt zij onder water om haar zaden te laten rijpen. De eerste nacht opent zij haar bloem in het wit en de tweede in het roze en daarna neemt zij afscheid.
Gelukkig maakt ze meerdere bloemen. Ze verschijnen achter elkaar en nooit tegelijkertijd. Haar bladeren zijn immens met hoog opstaande randen. Zo sterk dat er kleine kinderen op kunnen drijven. Het is nauwelijks te bevatten dat deze bloem met haar bladeren uit één zaadje komt. Het is een wonder.
Vrijdag een week geleden, midden op de dag, opende Victoria haar witte bloembladen opeens. ‘Niks wachten tot het donker is, laat ik de boel ’s omgooien’ moet ze gedacht hebben. ‘Compleet in de war’: riep de tuinman van de Hortus. ‘Net als wij’, dacht ik.
Plantenjournaal- Meisjesogen (Coreopsis ‘Sonja’)
Coreopsis ‘Sonja’ foto: MvL
Felrode meisjesogen (coreopsis) met een witte rand kijken me vragend aan. Hun stengels zijn één met het gras. Ze staan daar zo vrolijk en onschuldig te wezen. Ik denk terug aan mijn meisjestijd. Met onbezorgde blik keek ik de wereld in, nog onwetend en onschuldig bovendien. Niet dat ik nu zoveel meer weet, ik doe alsof en van onschuld is ook al geen sprake meer. Om van de zorgen in de wereld maar te zwijgen. Ik begin te veel uit te weiden, terug naar de onschuldige plant.
De Coreopsis is een makkelijke, vaste plant en stelt nauwelijks eisen aan de grond, alleen van nattigheid moet zij niets hebben, vooral niet in de winter. Zij doet het goed op arme droge grond en bloeit vooral in de late zomer. Sommige soorten bloeien door tot diep in de herfst. De bloemen hebben een margriet-vorm en kunnen allerlei kleuren hebben en verschillende lengtes ( 30 tot 100 cm). Het zijn prairie-planten, waardoor ze wind en droogte goed verdragen. Veel voeding is niet nodig. Een zonnige standplaats heeft de voorkeur, een beetje schaduw wordt voor lief genomen. Kortom, een ideale zorgeloze plant, ook voor de mens zonder groene vingers.
Weer zonnebloemen? Twee weken geleden ging het ook al over die bloemen. Ja toen vertelde ik nog dat ze met hun hoofdjes naar de zon keken. Vandaag was er geen zon, het regende en regende pijpenstelen en toch stonden ze daar met z’n allen vrolijk te wezen op het plein. Alle 125.000 deden hun best in de regen. Om er verlegen van te worden. Het Museumplein is omgetoverd in een labyrint van zonnebloemen. Zie daar maar eens uit te komen. Lees verder Zon van de bloemen→
Met een zekere regelmaat stuurt vriendin J. foto’s met de vraag: ‘Wat is dit?’ En ik doe dat bij haar. Het zijn onze bloeimomentjes. J. is daar mee begonnen om m’n plantenkennis op te krikken. Zo kreeg ik deze week bovenstaande foto via de Whats App. ‘Braam of framboos, een makkie’ dacht ik nog. Om m’n kennis te showen app ik het liefst direct terug, maar voor de zekerheid ging ik even op het grote web te rade. Twee uur later was ik nog bezig, ik kwam er niet uit. Hoe meer informatie, hoe moeilijker het wordt. Kennis van zaken is meestal een belemmering, ook in de plantenwereld. Lees verder Braamboos→
Zeg het met bloemen moet Poetin gedacht hebben. Kort na de oproep om een internationaal tribunaal op te richten om daarmee de daders van de vliegramp met de MH17 voor de rechter te slepen, gaf Rusland te kennen dat er beestjes in de Nederlandse bloemen krioelen. Het ongedierte zou ‘een ernstig gevaar’ vormen voor de Russische economie en landbouw. Nadat het Europese fruit in de ban is gedaan, wordt nu ook de Nederlandse bloem geboycot. Lees verder Zeg het met bloemen→
Groene Vrijdag 